هست را اگر قدر ندانی میشود بود

و چه تلخ است 

که هست کسی بشود بود

. . .

تنهایی آدم ها بزرگه

خیلی بزرگ

شایدم به وسعت یک دریاست

اما برای پر کردنش

یک لیوان محبت کافیست

. . .

یک نفر با من است

که وقتی

خنده هایش را می بینم

انگیزه

در رگ های زندگی ام جاری می شود . . .

نوشته های روی شن

مهمان اولین موج دریا هستند

اما حکاکی های روی سنگ

مهمان همیشگی تاریخند

و دوستان خوب

حک شدگان روی قلبند

و ماندگارانی ابدی

تقدیم به اونایی که جاشون قلب آدماست