زیبایی بهار

بیشتر بخاطر رنجی است

که در زمستان تحمل کرده ایم

محرم زمان بالیدن است نه نالیدن

تمرین خوب نگریستن نه خوب گریستن

نماد شعور مذهب است نه شور مذهب

منتظران مهدی به هوش باشند

که امام حسین (ع) را منتظران کشتند

همیشه

رفیق پابرهنه ها باش

چون هیچ ریگی به کفششان نیست

تنهایی عار نیست !

اتمام حجت است

با آغوش های بی در و پیکر . . .!

یه وقتایی باید بد باشی!!!

تا بعضیا بدونن خوب بودن

وظیفه نیست !!!

بلکه مرام و معرفته . . .

جهان سوم جایی است که

مردمش به فکر

آمدن یه روز خوب هستند

نه آوردنش. . .

هی رفیق

ماندگار باش نه یادگار . . .

من یادگاری زیاد دارم . . .

 یادگرفتم بخندم و ببخشم . . .

خدا نیستم !

ولی . . .

زیر سایه اش بزرگ شدم . . .

 میدونید چرا مشهدیا خوشحال نمیشن ؟

 چونکه مشهدیا خوشحال مرن

 خخخخ

گاهی سکوت می کنم ...

نه که همه چیز آرام است ...

نه ...

نه که غرق در خوشحالیم...

نه ...

سکوت می کنم که بگذرد ...

فقط به این امید که بهتر شود ...

شاید ...

شاید . ..

گاهی وقتا . . .

چنان کیشت می کنند ...

که ساعت ها مات می مانی . . .

دلتنگی مرض عجیبی است

آدم را . . .

آرام آرام . . .

ناآرام می کند . . .

هرچه می روم ...

نمی رسم !!!

گاهی با خود فکر می کنم

نکند من باشم ، کلاغ اخر قصه ها ...

دستهایم به آرزوهایم نرسید آنها بسیار دورند !

اما درخت سبز صبرم می گوید :

امیدی هست . . .

دعایی هست . . .

خدایی هست . . .

  رفیق

 باور کن راست میگویم !!!

 .

 .

 .

 در این دنیای پر از دروغ

 تنها بودن خیلی بهتر از

 بودن با کسی است که

 بخواهی دائم

 خودت را به او یاداوری کنی

 تا فراموشت نکند

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب میشود

گاهی نمیشود ، که نمیشود ، که نمیشود

گاهی بساط عیش خودش جور میشود

گاهی دگر تهیه به دستور میشود

گه جور میشود خود آن بی مقدمه

گه با دوصد مقدمه ناجور میشود

گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است

گاهی نگفته قرعه ، بنام تو میشود

گاهی گدای گدایی و بخت با تو یار نیست

گاهی تمام شهر گدای تو میشود

گاهی برای خنده دلم تنگ میشود

گاهی دلم تراشه ای از سنگ میشود

گاهی تمام این آبی آسمان ما

یکباره تیره گشته و بی رنگ میشود

گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود

از هرچه زندگیست دلت سیر میشود

گویی به خواب بود جوانی مان گذشت

گاهی چه زود فرصتمان دیر میشود

کاری ندارم کجایی و چه میکنی

بی عشق سر نکن که دلت پیر میشود

  درد دل شنیدیم و چاره ی دل کردیم

 درد دل گفتیم و چوب دل خوردیم

 زین پس راز دل با خدا گویم

 که چاره ام کند

 نی با اهل زمین که رسوایم کند